Yar! Şiiri - Mehmet Maden

Yar!
Yalnızlığın bakir tenindeyim
Gece sessiz ve uzun
Yüzüme birikiyor zaman
Gül rengi bir düşün içindeyim.

Yar!
Senin yokluğundur bu yalnızlık
Senin yokluğundur gecedeki keder
Senin yokluğundur yüzümde eskiyen zaman
Senin yokluğundur davadan ayrı düşmem
Şimdi yanımda olmalıydın, yar
Üşüyen alnıma koymalıydın ellerini
Anlatırdım sana, evet sadece sana
Yalnızlığın en eski tarihini!

Yar!
Yar!
Duy artık sesimi, yar!
Durma gel, çal kapımı
Beni bu fahişe yalnızlıktan beni kurtar!