Yar Şiiri - Vakkas Karakoyun

Bağrıma saplanan paslı bir hançer gibisin,
Akıtırken zehrini kanımdaki hücrelere,
Dudaklarımda dökülen tek bir kelimesin,
YAR...YAR...

Gönlümde tahtını kurup da gittin,
Arkanda mahsun bir gönül
Ve bir çift fersiz göz bırakıp gittin,
YAR...YAR...

Del oldu Kays, ismini söylerken,
Ferhat misali yüce dağları delerken,
Kırık mızrabımda inleyen bir nağmeydin,
YAR...YAR...

Aşıklar çöllerde gözyaşlarıyla
Senin için gülleri dererken,
Hayalin hep serap oldu benim için,
YAR...YAR...

Arzularım gönlümün derinliklerinde,
Bir Okyanus misali saklarım içimde,
Seni ve sana duyduğum sevgiyi,
YAR...YAR.....

Aşkın pençesine düşene, sual sorulmaz,
Bülbül'ün bahçesindeki Gül'e nazar olmaz,
Hak dilemezse,kavuşmak nasip olmaz,
YAR...YAR....

Gam yükünü çektim ömrümce,
Meleklerin bile kıskandığı,o gül yüzüne
Bakamadım gönlümce,
YAR...YAR...

Ayıramaz seni benden ölüm,
Adını andıkça huzur bulur gönlüm,
Kavuşmak bir gün nasip olursa gülüm,
Sana bir tek sözüm var,
YAR...YAR...