Yar 2 (46) Şiiri - İbrahim Arslan

Yar
Gözlerimin önünden gitme
Bıkmam senden hiç
Ya beni de al götür gittiğin yere,
Ya sende gitme, gitme,gitme uzaklara
Hayalim karşına çıkar hep
Gözyaşlarımla boğulursun
Belki geldiğinde geç olur
Beni ölü bulursun...
Bilirsin ki her yaşayanın sonu var
Sensiz bırakma beni
Öleceksem senin kucağında
Gözlerine bakarak
Son nefesimi öyle vermeliyim...
Aslında ölümü düşünmemeliyim...ama
Gidersen işte,ölürüm
Ölürüm yar,
Bir insana açma mezar
Ve beni senden uzaklara atma,
Şimdi sensiz bir onbir eylül
Saldırıları var beynimde
Yedi nokta iki şiddetinde deprem
Her hücremde,ve kalbimde
Senin adın yazılı,sadece senin adın
Gel uçuruma atma beni
Gel üç kuruşa satma,
Ya beni de al götür,gittiğin yere
Ya sende gitme,gitme
Gitme uzaklara...

Sil kafandan ayrılığı
yar
bu adam sensiz nasıl yaşar
sor kendine
ya da bana sor,anlatayım...
Ankara'yı yaktırma bana
Biliyorum delilik diyorsun,
Ama aşkın için az bile
Dünyayı yaksam hiç...

Sen bilmezsin sensizliği
Sen sensizliği bilmezsin...

Bilseydin hak verirdin bana
Bilseydin hiç durmaz gelirdin,
Gelirdin ayrılmazdın yanımdan
Bir saniyeliğine bile...

Şimdi yanımda hayalin var,
Elimde senden çaldığım resmin,
Ferdi'den bir şarkı çalıyor,
Tek eksik sen,
'Bir ömrü tükettikte birlikte
Bir çay içimlik uğramadın ya sonunda'
'Gözlerimden akan yaşlar
Sende biter sende başlar',diyorum
Seviyorum seni,seni seviyorum...
Yarim,
Sen bilmezsin sensizliği
Sen sensizliği bilmezsin...
(29.01.04)