yağar gün boyu yağmur
altında ben
beden sırımsıklam yaş
kafamda binlerce telaş
yağmuru dert etmem bilirsin yar
gelmeyişin varya düşürdü
gözlerimi yorgun
yanlızlığımla savaştım ve
savaşı kaybeden
bir savaşçı gibi argın argın
kendimden utanarak
tabiki yar sana sitemler ederek
başı eğik hücre evime
kapatım gendimi
artık kimseyle şenlenmek,kimseyle hüzünlemek
gelmiyor içimden
gelmeyişinin hırçınlığı ile bir kıvılcımınla yaşıyorum
tel tel dökülen direncim
ellerimi ovarak
yokluğun acılarını dindiriyorum
sensiz yaşamanın bir anlamı yok
bilirsin yar
hıncım sürüklüyor hergün
yanlızlığa, yoksuluğa
kahroluşluğa,sarhoşluğa
seni untmayacağımı biliyorsun yar...
Kayıt Tarihi : 31.12.2011 00:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Ali Demirel](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/31/yar-2-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!