YaR Şiiri - Nevzat Bayrı

Yolları yürüttüm, dağı erittim,
Ne ettimse senden geçemedim yar.
Güneşi göğsümde yaktım, kül ettim,
Ne ettimse senden kaçamadım yar.

Gökyüzü kırıldı, düştü başıma
Bülbül güle sitem vurur dösüne
Balık suya hasret ben yoldasıma
Gül olup gönlünde acamadım yar

Yoğurdum toprağı, eledim suyu,
Gönlümdeki sevda Yusuf’un huyu,
Bağladım yıldızı, gök adam boyu,
Seninle birlikte uçamadım yar.

Aslının sevdası tutar basımı
Leyla kayıp mecnun arar dösümü
Ferhat dagı yordu ben gözyasımı
Elinden bir tas su icemedim yar

Nevzat’ım der, ışık olam gözüne,
Güç vereyim yârin yorgun dizine,
İkimiz beraber hakkın yüzüne,
Birleşip bir türlü göçemedim yar.