Soğuk bir kış günü seni gördüğüm o an, bir güneş gibi parıldıyordun karşımda
hayatın yeniden şekillendiği, zamanın durduğu o anda bir sen vardın içimde
sanki sararan duran kalbime bir aydınlık doğdu. bakışlarının o gizemli ışığında
Yeni güne başladığım o anda, beynimin kıvrımlarında bir sen vardın içimde
Varlığın eritti beni, kelimeler düğümlendi boğazımda, damla damla aktın içimde
Güneş Gökyüzü Çiçekler bir başka oldu kalbimde, çünkü bir sen vardın içimde
Göz pınarlarıma sevgin doldu.kalp yollarıma ismin yazıldı. boş olan yüreğimde
Çaresiz kaldığım,sessiz kaldığım,tükendiğim her anımda bir sen vardın içimde
Dikeni gül güzelleştirirken sevgiyi aşk güzelleştirirken bu kalp dururmu yerinde
Çiçekler güneşi,topraklar suyu,çocuklar sevgiyi ararken bir sen vardın içimde
Yine akşam oldu çöktü içime,sensizliğin yalnızlığı, karanlığın sonsuzluğunda
Göklerin karardığı, gökyüzünün yıldız feneri gibi aydınlandığı anda bir sen vardın içimde
Bazen düşlediğim, bazen uyumadığım bazen karanlıklar içinde sessiz sessiz dalarken
Hayallerinle avunup sığınacak dalım kalmadığı anlarda bir sen vardın içimde
01.07.2006
Hadi ÖzdenKayıt Tarihi : 18.1.2007 13:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!