Yar Şiiri - Mahmut Karaoğlan

Senin anlayamadığın bir dilde
İki kişilik aşkı yalnız yaşıyorum
Kalbime saplanan acılarla
Bırakıp yüreğimi ellerine
Öylece gidiyorum…

Senin anlayamadığın bir sevgiye
Tutsak ederek kalbimi
Özlemim düşlerimde
Ve dönmemek üzere geriye
Sessizce gidiyorum…

Terk ediyorum bu şehri
Yorgun trenler geçiyor üzerimden
Yakıyor kor ateşlerde zebaniler bedenimi
Cehennem kıskanıyor yüreğimdeki ateşi

Özlüyorum seni kızgın çöllerde su gibi
Seni içiyorum yudum yudum gecelerde
Gözyaşlarımla büyütüyorum sevgimi
Yeni yeni filizler yeşeriyor sana dair
Yeni yeni acılar, dayanılmaz