Yardan düştüm yaralıyım,
Aklım fikrim perişan...
Ruhum çöktü karalıyım,
Kalbim, fikrim perişan!
Yar için yardan uçtum,
Kendime gelemem artık...
Diyardan diyara göçtüm,
Gelse de gelemem artık!
Yardan düştüm yaşayamam,
Aklım nerede ruhum nerede?
Ben de kendimi anlayamam,
Yalnızlıkta ruhum nerede?
Yar sevdim yardan düşmüşüm,
Bir kuru canım kaldı...
Belki de ölmüşüm...
Bir bilinmez şanım kaldı!
İstanbul.- 1972
Kayıt Tarihi : 25.6.2006 19:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necmettin Özelçi](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/06/25/yar-114.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!