Yar 1 Şiiri - Seyfettin Ertürk

Yarek hat
Hınav pat.
Şahî mat
Der enîn.

Hat u çu
Min da du
Lê ne bu
Bume dîn.

Çû wek ba
Wek neba
Bo seba
Şîn e jîn.

Jîn bû jan
Derket can
Piştî van
Av e xwîn

Hişde ma
Wan mîma
Wê dema
Xem revîn

Dîsa ger
Ew veger
Pêre ger
Mem û zîn

Roj u meh
Heşt u neh
Sal hijdeh
Piştî în

Geldi bir yar
içimi yakıp
aldı tüm şenliğimi
ah u enin içinde

Gelip gitti
arkasına düştüm
ne ki olmadı
ve divaneye döndüm

Bir yel gibi gelip geçti
hiç yaşanmamış gibi
bundandır ki işte
(serapa) bir sızıya döndü hayat

bir matemdir artık hayat
bu can yerinde durmaz artık
tüm bu olanlardan sonra
su gibi akar kanım

Aklımda kaldı
o Mim'ler
o zaman da
yok oldu tüm dert

yine bir gün
dönerse eğer
onunla gezmek
Mem u Zîn'i andıracak

gün ve ay
sekiz ve dokuz
yıl on sekiz
Cumartesi