Sildi;
elinin tersiyle gözyaşlarını kuruttu.
"Değmez, değmeyenlere ağlamaya"
Sustu;
dilinin ucuna gelenleri yuttu (mu?)
"Boğaz, dokuz boğum"
Kattı;
en güzel gülüşlerine hüznünü, kandırdı (mı?)
"Kahkahalarımla büyüyorum"
Üşüdü;
sarıldı sımsıcak yüreğine, teselli oldu.
"Şimdi üşüyor olsamda, yine ısınırım ben.
Sevgi dolu yüreğim var ya...Var ya.."
Saklayacak;
kıskanmasınlar diye sevdasını, bazılarından.
"Rabbim, kem gönüllerden korusun"
Yazdı;
anlattı anlatmasına da kendini, ne kadarını bilinmez.
"Anlayanlar, anlamayanlara anlatsınlar"
24 Temmuz 2012
Kayıt Tarihi : 13.12.2013 04:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!