Hiçbir seçimde oy veremedim;
Verecek insan bulamadım...
O yüzden dayanamadım;
Gönderdim bir oy daha kendime.
Sonra düşündüm de neden yaptım...
Şöyle anlatayım;
Kendimi aniden çok sevdiğim bir kadınla,
ayışığı altında ve bir deniz kıyısında düşündüm.
Kollarımı onun boynuna dolamıştım...
Bir sürü,
yenip bitirilmiş yoğurt kasesine de
mumlar yakılıp denizin üzerine bırakılmıştı...
Aklım başımdan gitti.
O manzarada o sevgili öpülmez miydi.
Öptüm;
Oyu gönderiverdim kendime...
Hem sonra ben o değildim ki.
Buydum...
Rahatladım; Oyu gönderiverdim kendime...
Baklava gibiydi valla.
Yedim gitti, çok da güzeldi...
Artık ceza zamanı.
Bana ceza verin.
Cezalandırın.
Bir önerim var mesela...
Çay paralarını ben öderim; Yol paralarına karışmam,
meşrubatları da ödemem...
Kayıt Tarihi : 10.4.2005 15:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!