Yaptıklarıyla Kaldılar...

YAPTIKLARIYLA KALDILAR...

Affetmediler beni;
Demirciler örs sanıp beynimi,
Demir dövdüler üstünde.
İnsafsızlar
Dağları astılar kirpiklerime,
Dilime tuz bastılar,
Seni sevdim diye...
İşte bu yüzden gözlerim kör,
Beynim ezik,
Dilim tutuktur benim.
Bu ezik beynimde oluşan senli düşüncelerim,
Bu yüzden karmakarışık,
Perişan...
Benim insan olduğumu,
Yüreğimin bulunduğunu unuttular,
Düşünmediler,
Anlamadılar.
Oysa,
İnsanların yüreği de vardır;
Söz dinlemeyen,
Seller gibi coştuğunda engeller yıkan,
Bentler, hendekler aşan,
Kanadı yokken uçan,
Ota da, boka da konan...
Daha tomurcukken;
Öldürdüklerini,
Öldürebileceklerini sandılar sevgimi.
Su döktüler yüreğimin ateşine
Sönsün diye,
Ayrılıklardan mezar kazdılar,
Mezar taşı diye yalnızlıklarımı koydular...
Başardıklarını sandılar.
Hah, hah, hah, ha...
Oysa,
O bende yaşıyor,
Ayrı değilim.
Ben iki kişiyim,
Yalnız değilim.
Yaptıklarıyla kaldılar...

Süleyman SAYLAN
(Ankara,12.07.2000 Saat: 01.57)