Sorsan herkes okumayı, sporu seviyor.
Oysa kimse ne okuyor, ne spor yapıyor
Okuyan bir millet, bu kadar cahil kalmaz
Spor yapan toplumlarda, obazite olmaz.
Üretici değil, tüketen bir toplum olduk.
Bir asırdır üretemedik, tükettik durduk.
Başkalarının, aynalarından baktık bize,
Ne acıdır, niye benzemek isteriz size?
Özümüz, geleneğimiz, değerimiz vardı?
Arap yarımadasında mı düştü, kim aldı?
Yalan dolan, kapkaç, hırlısı hırsızı bizde.
Yalnız sözde kalmış, dini değerlerimizde.
Yurdun dört yanına, üniversiteler açtık.
Mevcut olanların da, içlerini boşalttık
Onca doktor, mühendis, avukat yetiştirdik.
Ama okullarda, adam yetişmedik.
Harika yollar, köprüler ve tüneller oldu.
Oralardan geçmeye, kim nasıl para buldu?
Hastaneler beş yıldız, randevu almak nerde?
Kimler, nasıl, ne zaman şifa buldu ki derde?
Madem öyle, sağlık ocaklarındaki kuyruk
Hırsızlığın adına, “katılım payı” uydurduk.
“Açlık orucu bozdurur” derler, milletçe aç.
“Pazarlara ateş düştü” diyenlerinden kaç.
“Vatan millet Sakarya” artık nereye kadar?
Çekeceğimiz onca, daha yokluklar mı var?
Cebimde ki paranın, bugün değeri nedir?
Ne kadar değersizleşti veya değerlidir.
2020
Kayıt Tarihi : 19.8.2020 13:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Datca
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!