Ağaçtan döküldü yapraklar,
Geliverdi, ecel gibi sonbahar,
Dalında kuruyup kaldı,
Çarmıha gerilmiş yakarışlar
Öyle bir gün ki anlatılmaz renkler,
Uçuyor gökte hüsrana dair acı sözler,
Sol yanına hançer yemiş sırtı dönük bir adam,
Kelimelerin ulaşamadığı bir yerde, varsa eğer
Gökyüzü bir başka bugün, martılar başka,
Kurumuş bir ağacı andırıyor yalnızlık, yapraklar başka,
Ufukta durmuş yüzü asık hüsranı anımsatıyor yine,
Sessiz bir çığlıkla ayrılığı anlatır papatya
Sensiz soğuk bir sonbaharı mesken tutmam gönlüme,
Bırak martılar uçsun, bulutlar göçsün,
Sen giy yine yapraktan gelinliğini,
İlkbahar ol, canlan sevdiğim ol, düş gönlüme
Kayıt Tarihi : 22.11.2013 14:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!