Yapraktan Çiçektendalden Ne Var Ki

YAPRAKTAN, ÇİÇEKTEN, DALDAN NE VAR Kİ

Ayvadan, turunçtan, nardan geçince
Yapraktan, çiçekten, daldan ne var ki.
Bu kara sevdayı, gönül seçince
Bülbülden, dikenden, gülden ne var ki.

Kalbimiz çarparak, aşkla vururken
Ömrümüz sevdayla, hep savrulurken
Damla damla yaşlar, aka dururken
Yağmurdan, borandan, selden ne var ki.

Misk-i amber kokusuyla yatınca
Elde kadeh, aşk badesi atınca
Yar yanağı, gül lebinde tadınca
Arıdan, çiçekten, baldan ne var ki.

Sevgi okununca, her bir gözünden
Girenler bilmez mi, gönül özünden
Güneş zerre kalır, aşkın közünden
Kor gönlümüz alev, kül de ne var ki.

Gönlümüzden, atamadık feleği
Çuha biçmez, terzi dikmez yeleği
Giyinmişiz, ta ezelden gömleği
Abadan, hırkadan, şaldan ne var ki.

Evliyalar, embiyaler, sezerken
Aşık olmuş, aşk kelamın yazarken
Hak Teala, gönlümüzde gezerken
İmam eren ermiş, yolda ne var ki

İmam ÖZEL (Emk. Öğrt)