Yapraklı Göl Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Yapraklı Göl ‘e taş attım senin için,
Sular halka halka açıldı, yüreğim kadar,
Halkaları çerçeve ettim hayaline
Ve hayalini pırıltı edip işledim
Gönlüme.

Gördüm ki; sen göllerde de güzelsin,
Aynen dillerde olduğun gibi.
Sudaki güneş yansımıştı gözlerine yıldız yıldız,
Pırıltılar bayram yapıyordu saçlarında,
Sular sesin gibi ılık,
Ah bir de aramızda karaçalı gibi durmasaydı
Ayrılık.

Ne göl göllüğünden vazgeçti, ne de ben taş atmaktan,
Seni yakınlara getirdim uzaklardan,
Akşamlar indi serin sularıma,
Sularım ekmek tahtasında açılan yufka,
Gözlerim seni araya araya bakınıp durdu
Ufka.

Ne mehtaplar eğledi beni. Ne yıldızlar,
Ne serin biryerlerden çıkan akşam rüzgarı,
Ne yüzüme değip geçen
Gecekuşlarının kanatları,
Yapraklı Göl ‘de unuttum, senin adından başka
Adları.

(KAFES İsimli Serbest Şiirler 'inden > 89-90/100)