Yavaş yavaş yapraklaşmış insanlar
Bazen bir defterin yaprağı olmuş,
Kelimelerce yazılmış hayatlar.
Susup mürekkep ağlamış yapraklar...
Yavaş yavaş yapraklaşmış insanlar.
Bazen bir ağacın yaprağı olmuş,
Hayatın rüzgârında savrulmuşlar.
Sonu bilinmez toprağa varmışlar...
Yavaş yavaş yapraklaşmış insanlar.
Bazen umudun bir parçası olmuş,
Yeşerip baharı haber etmişler.
Boş kalan dalları renklendirmişler...
Yavaş yavaş yapraklaşmış insanlar.
Bazen bir kitaba misafir olmuş,
Zamanla unutulup saklı kalmış,
Satırlar arasında sararmışlar.
Yavaş yavaş yapraklaşmış insanlar.
Bazen alınan son nefes olmuşlar.
Zamana tutsak zavallı yapraklar,
Düştüklerinde uykuya dalmışlar...
Kayıt Tarihi : 3.1.2023 19:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!