Yapraklar gibi savrul Şiiri - Hülya Göde

Bir sonbahar sabahıydı gidişin;
Ellerimi hissiz,gözlerimi sensiz,
Sevdamı kimsesiz,dilimi lal,
Yüreğimi ateşlere atışın..

Saatlerce kulağıma aşk şarkıları söylediğin,
Düşen sarı yaprakları üzülerek izlediğimiz,
Aşkımızın tek şahidi bank şimdi bomboş.
Üzerini biz değil; sarı yapraklar doldurmuş.

Bank sevgisiz kalmış,yalnız.
Ağaçlar sessiz ağlıyor biten aşkımıza
Seni soruyorlar;
Hani nerede ölümsüz aşkınız diyorlar.

Sarı bir yaprak titriyor ellerimde,
Sizin aşkınızı bitirmek için düşmedim diyor,
Ağlıyor avuçlarımıda,
Onu suçladığımı zannediyor,
Bana kendini savunuyor..

Bir yaprak kadar cesur olamadın,
Bir bank kadar açamadın yüreğini sevgiye,
Bir el gibi yaban olup gittin,
Rüzgar gibi estin,savurdun.

Boran gibi kırdın,yıktın,viran ettin.
Gülen yüzüme gülüşü haram ettin.
Ne diyeyim sevgili;
Sararıp dökülen yapraklar gibi SAVRUL..

hülya göde