Yapraklar Şiiri - Ayşe Kurtoğlu Ateş

Avuçlarımda kurumuş yapraklar,
Tanıdık bir şarkı hışırtıları.
Söylüyor birlikte dallar, ağaçlar,
Kuşlardan soruyorlar yaprakları.

Sert bir rüzgar esivermiş belli ki
Kopmuşlar tutundukları dallardan.
Savrulmuş boşluğa tüm hayalleri,
Kesmişler ümitlerini bahardan.

Sarı, kahve, turunculu renklerde,
Telaşla uçuyor süzülüyorlar.
Yeşili arıyorlar gökyüzünde,
Çaresiz, üzgün yere düşüyorlar.

Kırılmış, kıvrılmışlar savrulmaktan,
Yorulup da üst üste yığılmışlar.
Sessizce vazgeçmişler yaşamaktan,
Yağmur yağmış, toprağa karışmışlar.