yapraklar,
ağacın duasıydı dallarında
yeşilin tonlarınca...
uzanırlardı,
güneşin ışıklarına
hiç düşmeyecekmiş sanısıyla...
yapraklar,
hüznün duasıydı sonbaharda
sarının tonlarınca...
sallanırlardı,
toprağın karanlığına
hep düşecekmiş sanısıyla....
yapraklar,
göğün aşkıyla da..
yerin aşkıyla da...
yaşarlardı,
yaşamın tonlarınca...!
Fikret Turhan-Yalova,
19.11.2013
Kayıt Tarihi : 19.11.2013 20:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!