Yapraklar Şiiri - Aziz Yolcu

Rüzgarlarda uçuşan yapraklar gibi
Hür, özgür ve kopmuşuş tutunduğumuz dallardan
Nereye gideceğimizi bilmeden
Savrulur dururuz açlık denizinde
Kah bir kaldırımın tepesinde
Kah kıyıya çarpan sert bir dalganın eşiğinde
Hiçliğe saplanan bir hançer gibi
Boşa kürek çekeriz umut sandalında
Kimi üzerimize basar geçer, çıkan sese hayran kalarak
Kimi defterinin arasında kurutur, yüklendiğimiz anlamları
Kimi çocuğuna verir adımızı bir ömür savrulsun diye
Kimi içinde yaşatır bu savruk sarı güneşi
Rüzgarlarda uçuşan yapraklar gibi
Hür, özgür bir o kadar da kopmuşuz tutunduğumuz dallardan