Yaprakla Toprak Arası

Nefes durup ruh canı terkedince
Yağmurlar toprağa yağdığı zaman

Gideceğim karanlıklara, göremezsin
Gelemezsin, naz yapamazsın hiç

Benimde gözümün ışığı söndüğü an
Ağlayacaksın, bir kez olsa da karanlığımda
baka kalacaksın

Gün doğacak, ay batacak
Çöller gibi olacaksın kum gibi

Arınamayacaksın günahlarından
Hesaba elbet geleceksin
İster ahiret, ister kıyamet

Yaşamak nedir ki acı mı
Hüzün mü, mutlu olmak mı

İlahi aşk mı sen nerden bileceksin
Ömür öyle geçer ki anlamazsın

Yaprakla toprak arası serüven
Ruhla, yürek arası, sevgide var

Var, yok köprüler arası
Koşuştur, umutlan, üzül
Birde baktın uçar gidersin

O zaman sırrın sahibi
O zaman vicdan, merhamet
O zaman arasat ya da son

Allahım kullarına merhamet eyle
Kim kimdir kendi sorgulasın
Anne mi, baba mı, evlat mı?