Boz bir yele karışmış gidiyordum
yüreğimde yaprakkurusu bir sevda
kuruyordum…
Düşten yapma sandığımdan çıkardığım
yağmur taşlarını birbirine sürtüyordum
kindar ruhundan çisentileriyle
kurtulmuştur yağmur
belki yağar da
gözyaşımla sevişir diye
bulutlarsa sanki taş uykusunda
duymuyorlardı bile beni…
Camın önünde öylece hatır eylemişken maziyi
birileri yine küskün
yine yağmur yok bahçemde…
Kayıt Tarihi : 21.1.2009 22:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!