Yaprak, Toprak ve Park

Et lûtf, İlâhî bir aşka
Nefs kandıran sahte çarktır.
İnsan, gönülden de başka,
Yaprakla toprak ve parktır.

Mü’min biziz Hakka döndük
Nurduk, karanlıkta söndük
Ahlâkla örf ağlatan yük
Yaprakla toprak ve parktır.

Dünyâda sevmek yalan mey
Ukbâda rûhtan çalan ney
Defterde Bâkî kalan şey
Yaprakla toprak ve parktır.

Yaprak = doğum
Toprak = ölüm
Park = yaşama
Mü’min = Tanrı birliğine inanan

Fa’lün feûlün feûlün
/ / . / / . / /