güz, resimlerde bir yaprak tekrarı hala
özlendiği odalarda açmayan nergis
ateşi mırıldanıyor kovulduğu bahçede,
şehrin yeni yağmuru yangınlardan habersiz
belleğin uzak anılarıyla veda;
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
ne güzel betimlemeler yapmış şair...
resimlerde öyle ama şiirlerde nasıldır diye baktım
güz; bir yaraya sarılmayacak kadar ince
Kutluyorum...tam paunım şiire....saygılar.
'SEN, YÜZÜNE YURT ARAYAN YOLCUNUN GÜZELLİĞİ'NE SAHİP DELİ ŞAİRİM, ŞİİRLERİNİZİN HER BİRİ YİNELİYOR BENİ...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta