güz, resimlerde bir yaprak tekrarı hala
özlendiği odalarda açmayan nergis
ateşi mırıldanıyor kovulduğu bahçede,
şehrin yeni yağmuru yangınlardan habersiz
belleğin uzak anılarıyla veda;
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
ne güzel betimlemeler yapmış şair...
resimlerde öyle ama şiirlerde nasıldır diye baktım
güz; bir yaraya sarılmayacak kadar ince
Kutluyorum...tam paunım şiire....saygılar.
'SEN, YÜZÜNE YURT ARAYAN YOLCUNUN GÜZELLİĞİ'NE SAHİP DELİ ŞAİRİM, ŞİİRLERİNİZİN HER BİRİ YİNELİYOR BENİ...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta