Madem ki uçmak kolaydı” dedi kuş,
Madem ki boşluk bir rüya,
Kanat gerekir miydi boşlukta uçmaya,
Tutunacak bir dal ararken,
Vururken başımı oradan oraya,
O zaman siz neredeydiniz?
Bir yaprak misali,
Rüzgarı ardıma takmış, gidiyorum.
Gördüğüme görmediğime selam veriyorum.
...Bakın! Eğer rüzgarsa hayat,
O benim peşimde,
Ben, onun değil.
Hayat denen bu gayya kuyusu,
Sevenindir, sevilenin değil…
Kayıt Tarihi : 10.12.2012 09:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!