Yaprak Merdiven Şiiri - Yunus Emre Coşan

Damarlar titrer yoksul çığlıkla çizilmiş afişlerde;
Bir serzenişin arasına düşer ufkun gölgesizliği.

Sırada 'sırat var' der, halkın kesirli bölünmüşlüğü;
Kibrit çöpleri sancak taşır ince gövdelerinde.

Rakamsız saatlerin yolculuğundan habersiz,
Bitirilemeyen ayetlere ekşir dil.

Hatırlanır kahkahanın sahibi insanlar, hecelerle:

Kalan,
Giden,
Gelen...

Yurtsuzluğun damlaları düşer, yaprak merdivelerden...