Yaprak Kuslari Şiiri - Erbil Tanis

Guz baslamis,uzak ucar
Celik bakar, asli kartaldir
Supheli bakislarin yol uzak
Hazan vakti bosalmis kursaklari
Cirpilmis gun boyu yorulmus kanatlari
Bitap dusmus belli
Uzerine tunemis yaslanmis
egilmis kavak agaclari
asagi yeliyle sallanir yapraklari
hatta egrilmis
salkim sacak sogut dallari
gun donmus sararmis
kara calar kaf daginin beyaz taslari
karanlik
sarilmis eteklerine bir cocuk gibi
ceker kendini tirmanir yukari
hazan vakti ufukta kizilanmis
log tepeden
yanliz birakir insanlari tum canlari
gozden kaybolur giden gun
yanar sanki gok ve yer
yukardan asagi
bir turku tutturur
icten ice soylenir
yol uzundur eski toprak
hasret….. gulde diken …
ayagima batar avci
sanki cakil taslari
ozlersin toprak ceker
koklarsin her cicekten
hissedersin
dusununce aklina gelir birden
damardaki kandadir yurekteki o canda
yanar dipte yasanirmi yasanir
gozden irak olursan bir dolar bir bosalir
sel olur bendin asar gozden akan seydadir
uzak ucar hazan vakti hep yorgun duser
kavak agaclarinda tuner
kaf dagini asmis gelmis
gocmen yaprak kuslari