Tam 1979 adımdır nizamiye ile yatakhane arası
Tam 120 gün eskiteceğim bu eskiyen toprakları
Patlatacak kafamı çığlık çığlığa sorular
Dudaklarımda asker paketinden sonuncu sigar
Ah..şu ak boyal, İzmir'den kalkan İstanbul vapurları
Bitmeyen bekleyişimin otuzbirinci gününde
Çek beyaz kağıtları önüne al kalemi ellerine
Yaz Gaziemir birinci bölük de ölmezsin
Aşınd dudakları İzmir'in ayaklarımı öpmekten
Kaç bin kez boş kaldı çingene avuçlarım bilemezsin
Her gece kırmızı ışıklarda kahverengi yüzler
Her gece yalnızlık acısı çekmiş asker türküleri
Ve yürek çeperlerimi parçalayan gitar tngırtıları
Şimdi tüm insanlara telefon direğiyim
Sana yeşeren sevgi oysa
Ah.. Yaprak gözlüm birgün
O şehrin meyhanelerini kökten yıkacağım
Sen en güzel yerlerde seni benden alan çocukla
Ben vurup başımı masalara doyasiya ağlayacağım.
31 Temmuz 1974
Fahrettin SiyamoğluKayıt Tarihi : 18.4.2007 12:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirin yazılış tarihi 31 Temmuz 1974 yılı Askerliğimi yaptığım İzmir Gaziemir de yazılmıştır. İnsan asker olduğu zaman bazı şeyleride beraberinde kaybettiğini anlıyor Gitar çalan Emin diye bir arkadaşımız vardı elindeki kırık gitarıyla bize şarkılar çalardı ve bizler orada Anannın Babanın paranın ve kadının kıymetini anladık.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!