Sonbahar ağlıyor yazın ardından,
Sapsarı ve kuru yapraklar ıslanarak parçalanıyor gözyaşları ile.
Yağmur yağıyor Eylül, Ekim demeden,
Kurumuş bir yaprak gibi bitiyor ömür bir nefeste.
Son bir defa düşüyor yere dalından,
Bu kaçıncı ölecek insan?
Kimseye tutunamadan teslim oluyor kadere,
Kurumuş bir yaprak gibi bitiyor ömür bir nefeste.
Kadir Dinç 2
Kayıt Tarihi : 4.4.2018 00:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!