Biliyor musun?...Eylül!..
Yaprakları sarardı hani!..
Senin hüzünlü gidişin gibi...
Mutsuzluğunda, hani Eylül olurdu yüzün...
Böyle bir vakit çıkmıştın karşıma...
O ilk gördüğüm de Aşkım demişti kalbim...
Sevmeme neden tavırların, bakışınla...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta