Yaprak (Düşmeyi gör) Şiiri - Necati Dikmen

Baharı müjdelerdin
Dallarda ilk patladığında.
Kuşlar seviçten öterler,
Böcekler uçuşurlardı çevrende.
Yeşile bürünürdü tüm doğa
Oksijen sunardın her soluğa.
Güneşin ışıkları, rengârenk yansırdı,
Sırtında konaklayan yağmur damlalarından
Umut bekleyen bakışlara...
Dinlenen gözler renginde,
Mutluluk arardı hep.

Gelmeseydi sonbahar,
Seni koparabilir miydi dalından
Ne fırtına ne de kar..
Doğanın kanunu bu sonbaharda,
Yapraklarda hüzün var.

Zümrütten sarıya dönerken rengin
Damarların bürünür kızıllığa.
Yavaş yavaş düşersin,
Evrende yalnızlığa.

Düşmeyi gör dalından,
Şimdi yerlerdesin.
Böceklere yem,
Karıncalara besinsin.
Çiğneyen çiğneyene..
Heyhat...! eriyip gitmektesin
Artık bilinmeyene...

.