Acı rüzgâr eser her sonbaharda;
Yağmur da çiseler güneş doğsa da.
Umudu, sararıp uçuşan yaprak
Çalar ve tüketir, menzili toprak!
Herkes kaderini yaşar ve göçer…
Tadı kalmadı ki suyun ve aşın;
Rolünü yaparken pek düşün taşın.
Özünü, inleyen nağmeyle hüzün
Sarsar ve yıpratır, korkmasın gözün!
Herkes kaderini yaşar ve göçer…
Takdiri Hak’tandır hayrın ve şerrin;
Sabırla dinmeli coşkun ve fevrin.
Yüreği, sarsılmaz inanç membaı
Besler ve ısıtır, terk eyle kahrı!
Herkes kaderini yaşar ve göçer…
Zamanın akışı çözümdür belki;
Yaşatan umuttur, ölüm de ne ki.
Dimağı, güçlenen derin düşünce
Yakar ve ışıtır, ayar pek ince!
Herkes kaderini yaşar ve göçer…
05.03.2008
(Güncelleme: 25.07.2011)
Kayıt Tarihi : 9.3.2008 00:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!