Yaprak Dökümü Şiiri - Mehmet Yakışır

Seni gördükten sonra ömrümün baharını yaşadım
Ben ilkbaharı yaşamayı umdum
Oysa yaprak dökme dönemindeydim
Kayboldum büyüsünde buğulu gözlerinin
Kapıldım ruha işleyen yumuşacık sesine
İnandım sevgiye dair tüm sözlerine
Kusurum sevmek miydi?
Yoksa gülüşünle beliren gamzende erimek mi?
Hapsoldu ruhum çıkmaz sokağın bir çukurunda
Ölüm mü korkunç, ihanet mi diye sorsaydın keşke
Seçerdim bir defalık olan ölümü
Şimdi tane tane dökülüyor yüreğimden sararan parçalar
Ah gözlerimi suçlayan aptal gönlüm!
Meyilli hala yalanlarına kanmaya
Gayri senden yana yüreğime vurdum prangayı
Müebbettir cezası!
Çakışmasın yollarımız!
Gidiyorum aynı havayı solumayacağımız diyarlara
Gidiyorum selamının bile ulaşamayacağı ötelere
İstemem içinde olduğun tek bir şeyi
Kirpiğine tutunmam senin sıratta olsam