Bir Yaprak Dökümünün Ardından

Seyir defterimi aldım elime
Satır satır dosta götürdü beni.
Kalem yazmaz oldu, iki kelime
O dostun acısı bitirdi beni..

Kuytuya çekilip ağlayasım var
Başıma karalar bağlayasım var
Köz ile özümü dağlayasım var
O dostun acısı bitirdi beni...

Açılmış yarası, saramadılar
Derdine bir çare bulamadılar
Çare Hak'tan imiş bilemediler
O dostun acısı bitirdi beni...

Coştuk sinesinde dindik hepimiz
Gönül ırmağında yunduk hepimiz
Haberi alınca donduk hepimiz
O dostun acısı bitirdi beni...

Bir gün olsun karıncayı kırmadı
Dünya durdu o yerinde durmadı
Şu fâni dünyadan murad almadı.
O dostun acısı bitirdi beni...

Salını salını gezerken âyan
Yaktın ciğerimi eyledin püryan
Gündüzler çaresiz, geceler üryan
O dostun acısı bitirdi beni..

Ekin can çekişir, tandırlar hasta
Tarlalar pusludur, bülbüller yasta
Eşi yoktu Elbeyli de, Sivas'ta
O dostun acısı bitirdi beni...

O ağaçtan düşen sonuncu yaprak
Bugün kucakladı mübarek toprak
Durda göçenlere şöylece bir bak
O dostun acısı bitirdi beni...
Dostların acısı bitirdi beni...

11 Kasım 2017
Karagömlek Köyü