Yaprak Dökümü Şiiri - Ahmet Ağır

kötü bir düşle uyandım bu gece
penceremden yıldızları seyrettim
ruhumun yalnızlığını
paylaştım samanyoluyla
ta ki şafak sökene kadar
seni bekledim hergün ki gibi
ama yine yoktun yine gelmedin
bilmediğim uzaklarda o şehirde
sen ne yapıyordun tek başına
nerdeydin kimlerleydin
yoksa sende mi mağlup oldun
benim gibi yitik
sonbaharımı yaşıyorsun
yaprak dökümündemisin