Yaprak Dökümü Şiiri - Ahmet Selçuk İlkan

Zamansız esiyor kader rüzgarı
Kopuyor dalından güller zamansız
Taşarken gönülde sevda pınarı
Yıkıyor aşkını eller zamansız

Şimdi ruhumda bir yaprak dökümü
Bugünden düşünür oldum ölümü
Neyleyim ben artık dertli gönlümü
Aldı sevgilimi yıllar zamansız

Boş kaldı ellerim açık kollarım
Bir çiçek açmadı ümit dallarım
Kederle geçiyor şimdi her anım
Çaldı herşeyimi yıllar zamansız...