Dışarıda zalim bir rüzgâr
Yaklaşan Kışa sevinçle, el uzatırken
Rüzgâr,
Hırçınlaştıkça hırçınlaşıyor.
O salladıkça ağlardaki sarı, kızıl, mor yapraklar
Birer ikişer dökülüyor.
Oysa ne güzel görünüyordu onlar ağaçların dallarında
Kimi sarı kimi kızıl renkleriyle.
Son tutamağıydı onlar,
Kış uykusuna hazırlan, yorgun ağaçlarda.
Hüzün demektir acı demektir
Yaprak dökümü.
Bu mevsimde yapraklar ölür insanlar ölür
Fırtınalar
Yağmurlar, şimşekler
Seller ortalığı kasıp kavurur.
Ve
Fakiri sefil
Hastayı rezil
Ölüyü yağmur altında, çamura gömdürür.
Yaprak dökümü.
27 Aralık 2014-12-27
Antalya
Kayıt Tarihi : 7.1.2015 22:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!