Ömür dediğimiz şey bir yaprak dökümüdür,
Yeşeren ve tomurcuktan bir çınara dönüşen...
Kimler kondu gölgesine
Kimler ağladı güldü,
Kimler alları giyinip
Karalara büründü?
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Nerden geldim ben bu şiire?
Hazan ülkesine döndü gönül iklimi, hatırladım kaybettiklerimi...
Yaşadım...
Ve eğer şiir ilk mısradan itibaren koynuna alıverdiyse seni, işte odur sanat, odur şiir.. dedim...
Tebriklerimi alkışlarımı
ve selamlarımı gönderiyorum Antalyaya...
BÖLÜK PÖRÇÜK ÖMRÜMÜZÜN SONBAHARINDAN BULABİLŞDİKLERİMİZLE BİR YEŞİL BAHÇE KURALIM CAN..
ÇOK GÜZEL, ÇOK İÇLİ BİR ŞİİR...SEVGİLİ CAN...İÇİN CIZ ETMESİN...KIRMIZI GÜLLERDE KALDI SEVDALAR...
hey dağlar! eteğinde lale,sümbül behey dağlar!
son bir kere çıkılır mı,doruğuna yüce dağlar?
ömür dediğimiz şey,bir yaprak dökümü kadar..
bunu bilen kaç kişi vardır dersiniz.
Harikulade hatta muhteşem
yüreğinizi yürekten kutlarım.
Sevgi ve Saygılarımla.
ilk tam puan benden
Bir güzel şiirinizi daha okudum. Can-ı gönülden tebrikler efendim. Celil ÇINKIR
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta