Yaprak Dökümü Şiiri - Simla Çağatay

Bu gün 24 Ocak 1996
Bu günü tarihe kazımalıyız
Önemli bir kişiliği toprağa verdik
hepimiz bunun üzüntüsünü duymalıyız

İyilik dolu bir kişiliği vardı
Şefkatli kolları herkese açıktı
Dert ortağımızdı, babamızdı, amcamızdı
Daima kalbimizin bir köşesinde yaşatmalıyız

Çoğumuz tontonum derdik o na
Kalbinin güzelliği o güleç yüzüne yansırdı
Bembeyaz saçları, uzun boyu, yakışıklı edasıyla
Hayal kırıklıklarına gülüp geçer, yeni umutlar arardı

En büyük arzusu huzurlu ve mutlu yaşamaktı
Etrafında arkadaşları, dostları, akrabaları
Onlarla oluşturmak isterdi büyük bir sevgi yumağı
O yumağı biz oluşturup, anısını yaşatmalıyız

Elinde kadehi köşesine oturup içerdi sigarasını
O sigaranın dumanında kim bilir ne hayalleri saklıydı
Bazen eski resimleri çıkartıp hepsine tek tek bakardı
Bizde o nun resimlerine bakıp şefkatle anmalıyız

Sevgi, saygı ve bütün güzellikler o nun hakkıydı
En küçüğünden büyüğüne kadar herkese saygılıydı
Bazen her şeye isyan ederdi ve isyanında haklıydı
İçimizden bazılarınadır sözüm, vicdan azabı duyup utanmalısınız

Bir kuş gibi uçup gitti aramızdan
Her zamanki gibi yüzünde o güzel tebessümüyle
Hepimizi arar gibiydi gözleri açık
O nun o son gününde hepimiz yanında olmalıyız

Necdet Çağatay adı tüm kalplere kazınmalı
Nur yüzü daima aramızda taze kalmalı
Herkesin gülmesini isterdi, yasaklamıştı bizlere ağlamayı
Hepimiz o sözü hatırlayıp tebessümle bakmalıyız

Evet dostlar, arkadaşlar, akrabalar
Bu gün 24 Ocak 1996 günlerden Çarşamba
Canımızı bu gün toprağa verdik üzüntülüyüz
Kederle uğurladık gözlerimizde gizlediğimiz yaşlarımız

Duyguları anlatmanın yolu şiir yazmak derler
Bende bu şiirime sevgimi, saygımı, özlemimi yazdım
Seni daime sevgi ile anıp kalbimde yaşatacağım
Sen ne kadar istemesende, mezarının başına gelip
Fatiha okuyacağım