Yaprak Dökümü Şiiri - Murat Çetin

ey dostum
can dostum

ben umut yapraklarının
kainata haykırdığı
yaşam ağacıydım
köküm sarmıştı mazi toprağını
ve ben uzanmıştım
geleceğe
dallı budaklı

rüzgar gelir gider sarılırdı
umutlarıma
zarifliğe bulutlar ağlardı
yapraklarımın

ey dostum
can dostum

bilir misin?
kaç bülbül şakıdı kollarımda
kaç serçe sarıp sarmalandı
umutlarımda

ya güneş?
nasılda şefkatle koklardı
ilk açtığında gözünü

ben
sincapların
fındıklarını
sakladıkları
ambardım
yüreğim alabildigince.

ben umut yapraklarının
kainata haykırdığı
yaşam ağacıydım.

gelme bahar dedim ya
gelme
gelmeeee

geldi işte
son bahar

Ey Dostum
Can Dostum
Aaahhh Dostum

ne kadar aldımsa
buluttan suyu,
ne kadar çektimse
topraktan canı,
işte katıştırıp
sunuyorum
yer yüzüne

bir bir düşüyor
yapraklarım
bir bir gidiyor
umutlarım

Ey Dostum
Can Dostum
Aaahhh Dostum

ne kadar sevdimse
o kadar acı çekiyorum
ve ben dostum
acıdan
geberiyoruuumm

hıçkırıklarım
simsiyah,
iniltim
kapkara,
yayılıyor
gecenin
inadına

bu kadar mı?
dökülür eli ayağı
yaşamın
bu kadar mı?
kaçan sevdaya
kahhredilir.

Ey Dostum
Can Dostum
Aaahhh Dostum

ne olur tut ellerimi
tut ve bırakma
başladı yaprak dökümü
ve ben
tir tir
kayboluyorum

yalvarırım gitme yanımdan
tut ellerimi
tut ve bırakma
ölüyorummmmm

ve siz bulutlar
yıkamayın artık yüzümü
aksın varsın
gözyaşlarım.

toprağa tanıdık onlar
baksana nasılda kapışıyorlar

hadi asma sende yüzünü
güneş
uzak durma sende rüzgar

bakın bu dostum
can dostum

avuçlarım avuçlarında
yanıbaşımda

Ey Dostum
Can Dostum
Aaahhh Dostum

lütfen gitme
korkuyorum
son nefesin
nefesinden.

son baharda
son yaprağım
düştüğünde
avucundaki avucumu
fırlat gökyüzüne
belki
kanatlanırım

Ey Dostum
Can Dostum
Aaahhh Dostum
sende mi ağlıyorsun?

kıyamaaamm.

ben
gidi
yo
r
u
m
m

.....

yzcmurat
27 Mart 2007
'Gece Mahsulleri'