Yaprak Dökümü Şiiri - Fahri Yılmaz

Yaprak dökümü gibi ayrılıyoruz bir bir
Sarartılıp ta solan düşen yaprak misali
Bizi yettiren toprak alıyorken bağrına
Kim yaşamayacak ki ibret veren bu hali

Ölüm belki ayrılık ama ortak noktamız
Bir çok şey olmasa da işte onda ortağız
Herkesi bekliyorken böyle kaçınılmaz son
Neden hala kavgalı, uyumsuz ve korkağız

Ayrılmak istemeyiz hep şikayet etsek de
Çok savaşlar yaşamış, bu yaşlanmış dünyadan
Geri gelen var mı hiç o gittiği yerlerden
Ölüm uyandırıyor gördüğümüz rüyadan

Asıl önemli olan hoş bir seda bırakmak
Kalpleri kıran değil yeni kalpler kazanmak
İşte böyle gitmek var kuruyan yaprak gibi
Kimleri almadı ki bağrına kara toprak

10.09.2004
Dr. Fahri YILMAZ