Bir şeyler kemiriyor, içten içe kökümü,
Dinlemiyor hiç kimse, yarım kalan öykümü.
Bin yıllık çınarım ben, halka halka tarihim,
Sessizce ölüyorum, bu son yaprak dökümü.
03.10.2001 / Ödemiş
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta