Yaprak Dökümü Şiiri - Burak Er

Sonbahar gelince kimsesiz şehre
Sararmış yapraklar bekler ölümü
Hüzne boyanınca dünyada çehre
Başlar yeryüzünde yaprak dökümü…

Yerlerde sürünen kuru dalları
Yerde süründüren sözde aşkları
Göğe yükselince can çığlıkları
Başlar yüreklerde yaprak dökümü…

Sitemkâr gönlümü sakındım harpten
Korktum vurulmaktan aşk ile kalpten
Güven kalmayınca sevmeye hepten
Başlar umutlarda yaprak dökümü…

Göründü sonbahar, önümüz çetin
Kayboldum içinde sonsuz kasvetin
Yârinin gözünde yoksa kıymetin
Başlar sevgilerde yaprak dökümü…

Güneşe elveda, güze merhaba
Duygular karışıp girer girdaba
Sonuca varmazsa verilen çaba
Başlar ömürlerde yaprak dökümü…