Aynı ayda, aynı yılda olduğumuz halde bile mevsimlerimiz hep "kış".
Bana mevsim kış, sana sonbahar.
Ben yüreğimdeki aşkı büyüttüm ama kış onu soğuttu.
Dahası sen...
Ben gönlümdeki yaz'ı verdim sen onu sonbaharın ağaçları gibi, önce beklettin sonra sararttın.
Ve sonunda yaprak döktün.
Kursağımda hevesim kalır gibi döktün...
Gökte zamansızlık hangi noktada?
Elindeyse yıldız yıldız hecele!
Hüküm yazılıyken kara tahtada
İnsan yine çare arar ecele!
Gençlik... Gelip geçti... bir günlük süstü;
Devamını Oku
Elindeyse yıldız yıldız hecele!
Hüküm yazılıyken kara tahtada
İnsan yine çare arar ecele!
Gençlik... Gelip geçti... bir günlük süstü;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta