Aynı ayda, aynı yılda olduğumuz halde bile mevsimlerimiz hep "kış".
Bana mevsim kış, sana sonbahar.
Ben yüreğimdeki aşkı büyüttüm ama kış onu soğuttu.
Dahası sen...
Ben gönlümdeki yaz'ı verdim sen onu sonbaharın ağaçları gibi, önce beklettin sonra sararttın.
Ve sonunda yaprak döktün.
Kursağımda hevesim kalır gibi döktün...
yalnızlık
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Devamını Oku
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta