Aynı ayda, aynı yılda olduğumuz halde bile mevsimlerimiz hep "kış".
Bana mevsim kış, sana sonbahar.
Ben yüreğimdeki aşkı büyüttüm ama kış onu soğuttu.
Dahası sen...
Ben gönlümdeki yaz'ı verdim sen onu sonbaharın ağaçları gibi, önce beklettin sonra sararttın.
Ve sonunda yaprak döktün.
Kursağımda hevesim kalır gibi döktün...
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta