Aynı ayda, aynı yılda olduğumuz halde bile mevsimlerimiz hep "kış".
Bana mevsim kış, sana sonbahar.
Ben yüreğimdeki aşkı büyüttüm ama kış onu soğuttu.
Dahası sen...
Ben gönlümdeki yaz'ı verdim sen onu sonbaharın ağaçları gibi, önce beklettin sonra sararttın.
Ve sonunda yaprak döktün.
Kursağımda hevesim kalır gibi döktün...
Kayıt Tarihi : 24.4.2015 18:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!