Kendimden yola koyulmuşken yaprak bağlamamdan sökülen yeni gençlik yıllarımla beraber, kaçak bene, yepyeni gözlerin ve gözyaşlarının keşfini dahi çok gören nağmeler, susak bir lezzette çığlıklara boğar kanayan diriliğimi. Mimozalar renginde derlenip toplandığım parmak uçlarım. İştiyakle imtihanlara giyinip soyunan mevlam yaveri tenim, Hammurabi mührünü bulmuşcasına inanmıştı/sevinmişti geldiğine. Tırnaklarım parıl parıl pembeleşmişti kansızlıktan bozarmasına inat. Tutunduğum soneler, ağzımdan her çıkan şiire badeler sunar dururdu. Başınabuyruk kalemim, yıllanmış bir öfkeyi uyandırmış meğer, asırlar evvelinceki uykusundan. Karıncalanan eklemlerim pusuya yatırılmış, titremeler öncesinde. Sevabına bulanan bağrım, ellerimden inci tane dökülüyor yapışıp kaldığı gururdan kafes içinde. Yağmurlar soluyor esen bahar yelleri, fırtınalar koptu kopacak düşlerimin gününde/gecesinde. Purçarmış nim bir yürek, atar durur durmaya ramak kalmışcasına, kızıl lime avuç içlerimde…
Epik savruluşlar, vuslata kilitlemez olmuş yangınlara doğan üç harf beş noktayı. Islak bir kabre uzanan tenimden zor/kolay dualar süzülmekte asumana. Bî Çûn ya ki Bî çigûne rabbim, yine de bilirim ki,seninle/benimle. Brehmen yok oluşlar, bende intihara teşebbüste. Aslolan ne,bilir misin? Yok olan benim, benim benliğim! Buğat bile beni ilgilendirmez olmuş gayrı. “Buhl”ile kendimden başkasına vermemekteyim artık, paylaşmam gerekeni. Bana isnat eylediğin umursamazlık ağlatır, yarın hesap soracak olduğum zamanı. Bürûz serzenişim, dalında kuruttu kurutacak alı al goncaları. Günah şarkılara söz olmaya yakın serzenişler…
Varlığınla pürnûr ettiğin masmaviş sevdam, yokluğunda hüzün koridorlarına dokunmakla kalmıyor, onla birlik olup arsız gözyaşlarımı tetikleyerek sırra kadem basıyor, görmüyor musun? Acep çağırsam yitirdiğim bitimsiz yolları, yolcu olur muyum yine gıptayla içimden geçirdiğim divane dünlerime? Eyvahlar, buzul hasretlerle çözülür mü ki bağlamamın üşüyen her bir telinden? Diyeceğim o ki, gulât göz ağrıları, vermesin/çeksin ellerini üzerimden, dualarınla sarmala ki mekr ile narına yandığım sensizlik, bensiz kalakalsın!
Melek-ül Mevt ile selamlaşmadan evvel, tard olunmuş ayrılığa uğrayacağım hiç aklıma gelmemişti lâkin sargılarla bembeyaza belediğim oğul özlemlere, hiç bu denli ser yormamıştım.
Melekem beni her halükarda şükre zorlarken, dişlerim gıcırdamadan dalacağım rüyalara baş kahraman sen, özlemişsin ya beni, “Ben de” diyorum,ekliyorum. Sen benim için hayatsın ve ben hayatı yaşamayı seviyorum.
24.12.2006 Pazar (17.50)
Tamamını Oku
"Mekr ile öğretmek değil,öğrenmektir bu zamanda payımıza düşen kıymetli hocam!Haddimize mi hile dolanla öğretme gafletinde bulunarak el-Muzill+El-Muntekim+El-Kahhar ve Ed-Darr olan rabbime tevekkül ve teslimiyette inşallah ön saflardayız:)"
Mekr ile öğrenmek olsun o zaman dersimiz üstadım...Vesselam
İlahi Sadi Hocam,hafızlık kim biz kim:)Ömürsünüz vallahi:)Biz olsa olsa rabbini+kendini ve haddini bilen mümin ve mümineler yetiştirme derdindeyiz:)Kaldı ki Henüz yaratıcısından,O'na vereceği (Veremeyeceği ama bilincinde dahi olmadan devinip duran)hesaptan ve yaptığını yaşatmadan gitmeyeceği gerçeğinden bihaber gaflet uykusunda gününü gün ettiği ilkel yaşamında mutlu mesut bahtiyar günaha gün ve gün avdet olan gafiller ortalıklarda zehrini bulaştırmaya devam etmekte iken buna şiddetle ihtiyaç var diye düşünmekteyim:)Asil bir müslüman türkün de yapması gereken bu değil mi?Evvela dinine,diline ve vatanına sahip çıkabilme arzusuyla kendi fani çıkarları doğrultusunda değil,dinine ve milletine hizmet aşkı ile dolup taşması için bir tek faidem olmuşsa ne mutlu bana:)Hem,yarınımı kimlere emanet ettiğimi/edeceğimi bilmeden,onları en istendik ahlak ölçüsünde görmeden de nasıl evlat sahibi olup ta yarınlara korkusuzca büyütme düşüncesine sıcak bakabilirim?Dikkatimi çekti,mevlam kelamı sadece hafızlara mı yaraşır?Ne güzel bir mertebe lâkin rabbim her kuluna hakkıyla hafızlığı nasip etmiş değil.Biz de kendi çapımızı genişleterek rabbimizin izniyle,mesleğimizden ziyade kulluğumuz gereği öğrenme ve emanetimize bırakılmış bilgi+sevgi ve emeğimizi paylaşma iştiyakimizi alevlendirmeyi kendimize şiar edinmişiz:)Karınca misali hocam.Hani demiş ya,'Belki Kabe'ye ulaşamam ama hiç değilse uğrunda/yolunda ölürüm! 'Bizimkisi de nacizane safiyet+samimiyet ve teslimiyette her geçen gün merhale atlayabilmek/atlatabilmek:)Mümin kardeşlerimizin derdiyle dertlenip,onların mutluluğuyla şükür gözyaşımızı secdede rabbimize sunabilmek:)Yunmak/yumak tüm ulaşabildiğimi kirleri.Elimizin erdiği,dilimizin döndüğü ve gücümüzün yettiğince:)Bilmem,inşallah aktarabilmişimdir meramımı:)Şükür,hayata/hayatı yaşamaya değil,bize yaşamaya değer gören rabbimize:))))Saygılar efendim:)
Kıymetli sadi hocam,evvela takdire mucip yorumlarınız beni ziyadesi onurlandırdığını ve sizi satırlarımda ağırlamaktan müşerref olduğumu belirtmeliyim:)
Kur'ân-ı kerîmde meâlen buyruldu ki:
(Habîbim) onların (kâfirlerin) seni tekzîbine (yalanlamalarına) ve senden yüz çevirmelerine mahzûn olma, üzülme. Onların sana yaptıkları mekrden dolayı, gönlün daralmasın. (Çünkü, Allah seni, onların mekrinden muhâfaza eder, korur, onlara karşı sana yardım eder.) (Neml sûresi: 70)
Kur'ân-ı kerîmde meâlen buyruldu ki:
Allahü teâlânın mekrinden emîn mi oldular. Hüsrâna uğrayanlardan (küfr yâni îmânsızlık ve günâhlar ile, ibret almamak ve tefekkürü terk etmek sûretiyle zararda olanlardan) başkası Allahü teâlânın mekrinden emîn olmaz. (A'râf sûresi: 99)
Kaldı ki insanın güzelliği diline+kalbine+yüzüne ve her zerresine bahşedilen nûr ve rahman olan rabbimin kulu üzerindeki tecellisinden ibaret:) Yeter ki rabbimiz bize gazaplanmasın,yükümüzden ziyadesi ile sınamayacağından şüphemiz yok:)Mekr ile öğretmek değil,öğrenmektir bu zamanda payımıza düşen kıymetli hocam!Haddimize mi hile dolanla öğretme gafletinde bulunarak el-Muzill+El-Muntekim+El-Kahhar ve Ed-Darr olan rabbime tevekkül ve teslimiyette inşallah ön saflardayız:)El-Kuddüs ve Es-Selam mevlamızın sığındığımızdan ve El-Veliyy rabbimizin seçkin kullarının dostu olduğunu bilmişliğimizden her hal ve koşulda her başa gelene rahmet ve hikmet penceresinden bakabilme düsturunu kendimize ilke edinmişiz .Rabbim inşallah ne bizi ne de yanıbaşımızdaki utandırmasın/usandırmasın:)Saygılar bilmukabil:)
"Mekr ile öğretmek değil,öğrenmektir bu zamanda payımıza düşen kıymetli hocam!Haddimize mi hile dolanla öğretme gafletinde bulunarak el-Muzill+El-Muntekim+El-Kahhar ve Ed-Darr olan rabbime tevekkül ve teslimiyette inşallah ön saflardayız:)"
Mekr ile öğrenmek olsun o zaman dersimiz üstadım...Vesselam
sanırım hafızsın ya da yetiştiren... nefsin bedensiz kalmasını mekr ile öğreten desem iltifat etmiş olmam...
Rahman ve Rahim Olan Allah'ın Adı ile
bacım... can kardeşim
bir filmden hatırladığım bir kaç kelamı sana yazmak istedim yorum yerine ' güneşin dağların ardından doğacağını biliyorum gecenin tükenip günün ağaracağını solan yaprakların yeşerip çiçekleneceğini ve baharın geleceğini biliyorum kıyametim kopmadan önce (Melekler Şehri, Kütüphane Sahnesi)' devamını özeline ekleyeceğim bacım Allaha Emanet Ol
Son derece etkileyici çok güzel bir yorum duyğulu bir dille yazılmış tebrik eder saygılarımı iletirim
Aylin bacımızın gönül teline dokununca bağlamadan dökülenleri okumak ayrı bir hazdır... Yüreğine sağlık Bacım... Kalemin daim olsun...
İçine kanayan gözyaşlarının ağıtı, içinden başka hiç kimsenin dinlemediği bir serenat, notası hüzün cümlesi serseşiz...
ya bitmeden cümlelerin başındaki iç çekişler neyin tetiğini düşürmek için?...
çok güzeldi.
Bunca yokluğa ve uzaklığa rağmen yine de şükür...
Etkili.., zengin.., güzel..
Tebrikler..
güzel bir çalışma....
tebrikler
Bu şiir ile ilgili 10 tane yorum bulunmakta