Yaprak Şiiri - Fuat Eriçok

koca bir yaz
tepede bembeyaz parlak sıcak güneş
dolu sağanak bardak bardak
bi’ yandan kirli lodos
bi’ yandan azgın poyraz

hepsine karşı koyar da inatla salınarak
incecik boynuyla yemyeşil yaprak

sonra birden dökülüverir sararıp kızararak
ılık yumuşak sakin bir güz vakti
buruşup kuruyarak aniden
neden

dünya üzerinde
dönen dolaplardan utanıp kızarıp yüzü
kuruyup düştü de ondan mı acaba
örtündüğü yaprak ki
havva’nın kızı günümüzde
böylesi çıplak

(eylül ‘02)