Yaprak Şiiri - Gökhan Ayverdi

Dağlardan esen rüzgârla savruldu yaprak,
Yeşerdiği boy verdiği sancıları ardınca bırakıp
Bilmediği topraklara ziyaret değildi bu
Kayboluşun hazin başlangıcıydı.
Kondurdu rüzgâr bir nemli toprağa onu.
Titredi biraz tekrar gidecekmiş gibi
Buraya kadar dedi rüzgâr âdeta.
Hüzününle başbaşa kaldı yaprak.
Solduğundan, sarardığından mı
Azalmıştı acısı koparken dalından yaşadığından.
Sonra toprağa karışmaya toprak olmaya başladı.
Sevdi toprağı topraktan geldi diye
İçinde başka baharlara tohum
Başka baharlara fidan olmanın hayali.