Dağlardan esen rüzgârla savruldu yaprak,
Yeşerdiği boy verdiği sancıları ardınca bırakıp
Bilmediği topraklara ziyaret değildi bu
Kayboluşun hazin başlangıcıydı.
Kondurdu rüzgâr bir nemli toprağa onu.
Titredi biraz tekrar gidecekmiş gibi
Buraya kadar dedi rüzgâr âdeta.
Hüzününle başbaşa kaldı yaprak.
Solduğundan, sarardığından mı
Azalmıştı acısı koparken dalından yaşadığından.
Sonra toprağa karışmaya toprak olmaya başladı.
Sevdi toprağı topraktan geldi diye
İçinde başka baharlara tohum
Başka baharlara fidan olmanın hayali.
Gökhan Ayverdi
Kayıt Tarihi : 15.12.2019 22:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!