Dalından kopmuş yaprak misali
Bir oraya bir buraya savruluyorum.
Hasretinle!
Kim bilir nerelerde solacağım?
Kim bilir kimlerin ayağının altında ezileceğim?
Bilmezler ki, o yaprağın, yüreğim olduğunu.
Bilmezler ki...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Siz benim neler çektiğimi nerden bileceksiniz...
Çok güzel.
eller bilmez, eller görmez hiç kimse bilmez saol cok güzel olmuş
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta